Saturday, August 5, 2023

Kenangan Zaman Rekrut/Perajurit Muda TUDM

Aku cerita time aku rekrut/latihan ketenteraan pulak. Lepas ja aku angkat sumpah tu semua jurulatih jadi meroyan. Tunjuk belang semua sampai aku ketaq kaki nak balik. Usha ja belah baris budak perempuan Fuh segak segak semua bukan tak segak. Aku terpikir kenapa la muka segak segak ni mai masok tentera. Baik hampa kawen ja dgn laki hat ada keja elok huhuhu. Rekrut aku ni time bulan puasa. Tiap pagi kena buad dokumentasi. Banyak gila borang nak kena isi. Harey betoi. Dengan kepala dok layan mengantuk. Tidoq mana nak cukup boh. Waktu pembahagian bilik tu depa asing ikut negeri dulu pastu baru campoq. Aku dgn kawan aku sorang ni mamu nama diberi (Saiful Danial) dok rancang takmau hantaq henset sebab nak guna. Waktu tu jl (jurulatih) aku jerkah jumpa ja henset memang lunyai aku tibai. Aku kecut terus ja hantaq fon aku dua bijik tu. Sapa tak ketaq. Lastly haram tak cek pon. Menyesai aku hantaq. Mai kecut ni takboleh buad apa laa. Masuk ja bilik mula la beramah satu sama lain. Dalam bilik tu semua umur 22+. Aku dgn dua orang membe aku ja umur 18 time tu. Waktu tu aktiviti apa takdak lagi sebab puasa tapi terok jugak la dok rasa pemanasan dia sikit. Satu pagi tu sorang jl aku pi penampaq skod aku. Mental aku down terus. Rasa macam nak balik ja. Takut bhai. Sebelum raya tu jl pon bukak la lagu raya maka tangisan pon muncul kt kami semua. Malam raya time kt bilik jl bukak satu lagu "Kepulanganmu Di Nanti". Fuh lagu tu terasa dalam diri aku. Terus ja aku menangis bawah bantal. Pagi raya tu kami takbir. Muka hat lain pakat sedih abih. Makan lemang sorang sepotong. Kuih raya sorang satu. Mana nak cukup. Time aku rekrut air ais tak pernah nak ada. Semua air suam. Oren suam, sarsi suam, laici suam. Memang takdak la air ais. Nak pon kena curi kt tempat makan staf. Bila hirup ja air ais naik abih muka kenikmatan dia. Tapi kalau kantoi sakit laaa. Raya kedua ada lawatan family. Family aku mai bawak ketupat rendang apa jadah semua. Fuh nikmat gila la. Dapat la jugak beraya dgn family dalam kem pon. Mak aku bawak fon sebijik untuk aku guna dalam tu. Time tu ada cinta hati. Kalut nak call laa. Selang berapa hari lepastu kami dah start pt (senaman tentera). Fuh first time aku kena senaman asas tu terkeluaq abih sisa makanan hat aku makan tiga bulan lepas. Muntah keluaq warna hitam sebab sisa rokok yg aku hisap dulu. Rokok kt sana memang diharamkan. Lembik aku haritu. Tapi badan rasa ringan sikit la. Laki pompuan kena bantai sama ja. Aku mula terpikir macam mana la aku boleh pilih jalan ni. Rasa nak balik woi. Tapi aku selalu terbayang wajah mak aku yg mengharapkan aku ada kerjaya. Aku layan ja laa. Tiap hari pt pagi petang. Lepas pt pagi kawad kadang ada kelas medan. Kt situ kami belajaq menembak. Nak serang musuh. Memang best laaa. Ada satu malam blok aku semua plug takleh guna. Aku lari pi tidoq blok kawan aku sebab nak cas fon. Malam tu jugak jl buad rondaan nak tengok sapa tak pasang kelambu. Kantoi pulak aku tidoq sebelah kawan aku timet(Zulhusni Zafri). Kami di syak pasangan gay sebab aku tidoq pi peluk dia. Hahaha. Ada budak bilik aku sorang kantoi jugak tidoq dengan buddy dia dalam bilik tu. Pukoi tiga pagi kami empat kena angkat tilam tidoq kt dataran tempat berbaris. Bangun ja pagi time budak nakpi sarapan dgn solat subuh kami menyorok kt dalam selimut takut kantoi. Ramai tertanya tanya siapa kt dalam tu. Lepas orang belah baru kami pi solat. Nasib baik tak kantoi baqhang. Malam tu jugak fon aku kena rampas sebab aku simpan dalam spenda hahahaha. Terok betoi. Pagi tu semua berbaris nak amik strength pagi. Jl cakap malam tadi saya dapat tangkap empat orang pasangan gay. Empat orang tu sila keluaq ke depan. Kami empat keluaq la dengan muka tak malu hahaha. Satu dataran pakat gelak kt kami. Kami kena usung tilam tawaf satu dataran tu dekat sejam jugak la pastu kena cakap "kami janji takkan liwat lagi". Babeng betoi. Time tu blok aku semua boleh outing. Sebab kes aku ni. Aku dgn buddy aku yg kantoi tu takleh outing sekali.
Time rekrut tu buddy paling baik aku Amiro Zulkifli. Buad jahat semua sekali. Tapi dia memang jahat la. Pejam celik pejam celik dah tiga bulan aku kt situ. Tiap malam rajin pinjam fon kawan aku nak call cinta hati aku. Lepas tiga bulan tu kurang sikit la terok dia. Relax cara tentera la katanya. Kami banyak kelas medan ja sebab bulan kelima kami ada latihan hutan. Aku skip cerita. Masuk bulan kelima tu kami buad latihan hutan kt hutan lipur allagar kt taiping. Fuh tapak khemah kami kt kawasan air terjun pulak memang best laaa. Seminggu kt hutan baju tak tukaq langsung. Sayang nak pakai baju lain. Alang alang dah kotoq baik redah jaa baju tu. Semua pelajaran kami belajaq time kelas medan tu semua kena guna dalam hutan tu. Balik ja dari hutan tu kaki aku takleh jalan sebab berlubang kena kulat air. Pedih siot. Balik dari hutan kami ada minggu sukan. Nak release tension. Yg pandai main bola pon tak menjadi. Bayangkan lima bulan tak sepak bola. Hahaha. Macam budak baru belajaq ja semua. Habih minggu bersukan kami ada sebulan untuk latihan kawad untuk perbarisan tamat latihan. Fasa tu laa paling perit bagi aku. Kawad tak berenti. Tengah panas pulak. Time tulaa muka aku hitam meqelit abih. Letih taktau nak kata laa kawad tu. Hanya Allah ja yg tau. Nak dekat ja dengan perbarisan tamat latihan (passing out parade@pop) lagi padat la latihan kawad kami sebab nak kawad yg berkualiti untuk tunjuk kt family. Enam bulan latihan nak tunjuk kawad tu ja. Dua hari nak pop pakat call family abih suruh mai termasuk la aku. Hari sebenar pon tiba. Dengan megah dan bangganya aku pakai baju istiadat tudm nak tunjuk depan family aku yg aku dah berjaya. Abang airforce bhai hahaha. Sebelum masuk baris tu ayah aku datang tengok aku pastu dia snap gambaq aku. Aku pon terus tegapkan dada walaupun tak setegap aaron aziz. Bangga siot. Masuk ja kawad kami buad memang mantap la sampai dipuji oleh panglima panglima yg datang. Abih ja kawad terus aku pi kt family aku. Time tu cinta hati aku datang jugak. Tengok ja muka dia fuh bahagia gila. Putih melepak. Almaklum laa dok dalam tu semua hitam hitam. Bawak la dia meronda pusing kem pastu makan makan. Lepas hari pop kami kena dok kt kem tu lagi dua minggu sebelum balik. Dua minggu tu banyak kelas bahasa inggeris ja. Mengantuk siot kelas. Time tu fon bebas dah. Pakat main henset abih. Seminggu sebelum abih tu kami kena domestik (kemas kawasan) la sebelum balik. Letih ow nak kemaih barang barang. Dekat 6 beg besaq barang aku nak bawak balik. Malam last sebelum balik tu semua pakat enjoy abih. Besa la lepasni nak jumpa pon susah sebab berpecah ke banyak unit. Tapi aku tak happy la sebab ada masalah dengan cinta hati aku. Esok tu nak balik semua bangun awai. Bas bas pon mula penuh kt dataran sebab nak hantaq pi negeri masing masing. Sebelum naik bas tu ramai pakat menangis nak tinggai jl dgn kawan kawan. Gila rumah kami selama enam bulan tu. Aku pon menangis laa. Depa la family aku selama enam bulan kt situ. Susah senang hadapi bersama. Selfie jangan kata laa. Memang ramai laa. Jl pon mata berkaca sebab kami nak balik. Sayang ow jl jl kt situ. Naik ja bas terus aku sedih. Sementara bas nak sampai sp tu kami gila gila sikit dalam bas. Nyanyi lagu bagai. Bila sampai ja sp aku terus jadi jakun. Banyak bangunan dah naik. Enam bulan bhai tak tengok. Sampai ja umah banyak perubahan kt kawasan umah aku. Bangga siot balik jadi abang airforce ni hahahaha. Datang sebagai awam pulang sebagai perwira. Huhuhu. Okay sampai sini ja cerita aku. Ada sikit yg aku takleh nak cerita sebab privacy kerajaan. Sapa berminat dgn kerjaya tudm atau nak ajukan pertanyaan pasai pengambilan pm tepi dgn aku. In sha Allah aku boleh share. Sory kalau ada kekurangan dalam cerita ni. Seperti aku cakap dalam cita first. Aku bukan penulis novel nak buad ayat berbunga bunga. Ada salah silap atau terasa dalam cerita ni mohon maaf. Yg baik itu datang dari Allah yg kurang itu dari diri saya sendiri. Gerak luu pape roger.
Apa2 pertanyaan boleh tanya di facebook Dhuha Iftni. Dan di Instagram dhuha_nakama.

Untuk tips temuduga, ada di artikel seterusnya 👌